การประเมิณโครงงานของกลุ่ม 8

วัตถุประสงค์ของโครงงาน

1.ผู้เข้าร่วมซุ้มกิจกรรมของเราได้รับชมสัตว์ป่าจำนวนมากโดยที่ไม่จำเป็นต้องเดินทางไปถึงที่สวนสัตว์
2.เป็นกิจกรรมครอบครัวและให้ความรู้ เช่น เช่น ชื่อสัตว์ ที่อยู่อาศัย และ อาหารการกิน
3.พื้นฐานการขับรถ เช่น การเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา การเหยียบคันเร่งและเบรก เป็นต้น รวมถึงพัฒนาทักษะทางด้านการขับรถให้ตรงเส้นทางมากที่สุด 

วิธีการวัดผลเพื่อตอบวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้

1.ก่อนอื่นเลยในส่วนของเกมส์กลุ่มเรา เราเริ่มจากการสร้างสัตว์หลายๆชนิดไว้ในแผนที่เดียวกันโดยให้เวลาเล่นเหมาะสมกับระยะทางรอบแผนที่ที่สุด(เด็กสามารถขับวนครบรอบได้ในเวลาที่กำหนด) ทำให้เด็กสามารถเห็นสัตว์ได้ทุกชนิด ทุกๆครั้งที่ขับผ่านสัตว์ทาง Interface จะขึ้นโชว์ข้อมูลอาหารการกินของสัตว์ตัวนั้นขึ้นมา เด็กก็จะต้องนำความรู้ที่ได้ไปใช้ต่อในขั้นตอนการประเมิณซุ้มของกลุ่มเราครับ

2.เนื่องจากอีกจุดประสงค์หนึ่งของเราคือการที่ครอบครัว1ครอบครัวได้เข้ามาทำกิจกรรมร่วมกัน เราจึงได้ทำการสร้างรถจำลองของเราให้จุได้จำนวนเพียงพอครับ แต่จากการสังเกตุพบภายในซุ้มของเราจะเป็นเด็กๆและผู้ใหญ่จะรออยู่ข้างนอกครับ มากกว่าการที่ผู้ใหญ่จะเข้าไปด้วยครับ

3.เราทำออกมาในรูปแบบรถจำลองเพื่ออยากให้เด็กได้พื้นฐานในการขับรถ จากข้อ1ที่กล่าวไว้ว่าเรากำหนดเวลาให้เหมาะสมกับเส้นทางรอบแผนที่ ถ้าเด็กครบรอบในเวลาที่กำหนดแสดงว่าเด็กก็มีพื้นฐานในการขับรถตามที่เราได้ตั้งไว้ เช่น รู้ว่าถ้าเหยียบฝั่งขวาเป็นคันเร่งจะทำให้รถไปข้างหน้า หมุนพวงมาลัยไปทางซ้ายรถจะเลี้ยวซ้าย เป็นต้น

รูปแบบและวิธีการเก็บข้อมูล

     กลุ่มเราตั้งใจจะเก็บข้อมูล 3 อย่างด้วยกัน ก็คือ

1.จำนวนเด็กที่เข้าซุ้มของเรา

2.จำนวนเด็กที่ชอบกิจกรรมในซุ้มของเรา

3.เด็กได้รับข้อมูลและเกิดการเรียนรู้จริงๆใช่ไหมหลังจากเล่นกิจกรรมซุ้มเราแล้ว

    โดยกลุ่มเราวัดจำนวนเด็กที่เข้าซุ้มของเราจากสติ๊กเกอร์ทั้งหมดในตอนแรกหักออกจากสติ๊กเกอร์ที่เหลือในตอนนี้ครับ ก็คือตอนแรกเราได้สติ๊กเก้อร์มาจากอาจารย์จำนวน500แผ่นเพื่อนำไปแจกเด็กที่เข้ามาเล่นในซุ้มเราเพื่อนำไปเป็นชิ้นส่วนในการแลกของรางวัลครับ 

     เราจะมีเกณฑ์วัดน้องว่าชอบหรือไม่ชอบกิจกรรมซุ้มเราจากการให้น้องป้อนชิ้นส่วนกระดาษรูปอาหารให้สัตว์ที่ทำเป็นสแตนส์ดี้อะครับ ก็คือว่าถ้าน้องป้อนถูกแสดงว่าน้องได้รับความรู็จากซุ้มเราไปอย่างถูกต้องครับ

แบ่งหน้าที่กันในกลุ่มอย่างไรในวันงาน??

          กลุ่มเราจะแบ่งงานออกเป็น 3 ส่วนหลักๆด้วยกันครับ

ส่วนที่ 1 เป็นส่วนควบคุมการทำงานของระบบและคอย Cheer ups น้องภายในซุ้มครับให้สนุกไปกับการทำกิจกรรม รวมถึง support น้อง อย่างเช่น น้องเหยียบคันเร่งไม่ถึง น้องขับรถไปติดร่องหิน ครับ

ส่วนที่ 2 เป็นส่วนของทางเข้าทางออกครับก็คือว่าจะทำหน้าที่เรียกน้องโปรโมทซุ้มตัวเองให้คำแนะนำผู้ปกครอง รวมถึงส่วนของการประเมิณของเรา(ป้อนอาหารสัตว์)จะอยู่บริเวณทางออกครับ 

ส่วนที่ 3 กิจกรรมพับกระดาษรูปสัตว์เป็นส่วนที่เราเสริมขึ้นมาเพื่อให้น้องๆที่ทำการรอเข้าซุ้มได้มีกิจกรรมทำฆ่าเวลารวมถึงน้องๆยังจะได้ของที่ระลึกกลับบ้านด้วยครับ 

วันงาน ณ.พิพิธภัณฑ์เด็กแห่งที่ 2 ทุ่งครุ

วิดีโอแสดงบรรยากาศโดยรวมบริเวณซุ้มผมในวันงานครับ

วันจัดซุ้ม

ทำการจัดซุ้มเสร็จเรียบร้อยละครับ

การเตรียมซุ้มส่วนพับกระดาษ

ก่อนจัดซุ้มเราได้ปรึกษากันในเรื่องของการจัดคิวและการรอระหว่างเข้าไปทำกิจกรรมในซุ้ม และได้ข้อสรุปว่าจะทำกิจกรรมพับกระดาษเพื่อเป็นของที่ระลึกให้กับน้อง ซึ่งจะได้ประโยชน์จากการทำกิจกรรมนี้สามส่วนคือ

1. น้องได้ทำกิจกรรมด้วยมือตัวเอง ซึ่งเป็นหัวข้อหนึ่งที่ได้จากการไปสำรวจจากทั้งผู้ปกครองและเด็กๆในวันเด็ก โดยจะเห็นได้ชัดว่าน้องๆจะชอบกิจกรรมที่ได้ทำด้วยตัวเองมากกว่าการเดินดูข้อความบนฝาผนัง 
2. มีของที่ระลึกให้น้อง กิจกรรมในซุ้มให้เพียงความสนุก ความรู้และประสบการณ์ เราต้องการให้น้องได้รับบางอย่างที่เป็นรูปธรรมเพื่อสร้างความประทับใจให้กับน้องๆ
3. โอกาสที่จะได้พูดคุยกับน้องและผู้ปกครอง เนื่องจากเป็นกิจกรรมที่มีความซับซ้อนอยู่บ้าง จริงมีโอกาสที่ผู้ปกครองจะมาช่วยน้องๆในการทำกิจกรรม และทำให้เราสามารถสอบถามข้อมูลหรือfeedbackได้

ในการเลือกรูปแบบที่จะพับกระดาษเราก็ไปหาแบบที่น่าจะพับได้ง่ายและใช้เวลาไม่นานเช่น

ขอบคุณรูปภาพจาก http://www.thaidiy.info/2014/07/blog-post_5455.html

อัพเดทงานครั้งที่ 7

ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยหมดแล้วเหลือแค่เพียงไปจัดซุ้มที่พิพิธภัณฑ์ครับ

อัพเดทงานครั้งที่ 7

ออกแบบและสั่งทำวัสดุจัดซุ้มเพิ่ม

สแตนส์ดี้สัตว์

ไวนิลให้ความรู้

Unity

อัพเดทงานครั้งที่ 6

ทำฐาน(พื้นที่ที่น้องเหยียบ)

วัสดุอุปกรณ์จัดซุ้มทั้งหมด

เถาวัลย์ปลอม

LED RGB

สติ๊กเกอร์หญ้าเทียม

หญ้าเทียม

ต้นไผ่ปลอม

อัพเดทงานครั้งที่ 5

ทาสีรถ

ติดเบาะ

ติดคอนโทรลกับตัวรถ

อัพเดทงานครั้งที่ 4

      ในส่วนของสัปดาห์นี้ได้ทำการทำหน้าสิงโตโดยเราเน้นถึงสีสันที่ดึงดูดและความตลกที่แทรกเข้าไปสังเกตได้จากการเติมหนวด 

Unity

อัพเดทงานครั้งที่ 3

            ในส่วนของสัปดาห์นี้ได้ทำขาของสิงโตเพิ่มโดยการนำโฟมขนาด4นิ้วมาซ้อนกันจากนั้นทำการตัดให้กลายเป็นรูปขาสัตว์จากนั้นนำกระดาษปรุ๊ฟมาขยำชุบน้ำและแปะลงตามโฟมให้ทั่วทั้งอันจากนั้นรอแห้งและชั้นสุดท้ายนำกระดาษA4เพื่่อให้ขามีความเรียบ รอแห้งและพ่นสี

ในส่วนของControlสามารถใช้การได้แล้วกับตัวUnity

โดยใช้บอร์ด arduino leonardo

 Unity

ตอนนี้ตัวเกมส์จะมีสัตว์ทั้งหมด 10 ชนิดด้วยกันประกอบไปด้วย

1. งูอนาคอนดา2. หมีหมา(หมีคน)3. ช้างแอฟริกา4. เสือดาว(ดำ)5. จระเข้น้ำจืด6. นกกระสาปากพลั่ว7. กวางเนื้อทราย8. สิงโต9. หมาป่าเทา10. หมูป่า

อัพเดทงานครั้งที่ 2

Unity
1.ทำทางเดินแบบ fix
2.เพิ่มสภาพแวดล้อม
3.ทำกวางตัวเมียเพิ่ม
4.Animation ฝูงกวาง 

Mechanic(รถซาฟารี)
1.โครงรถทั้งหมดเสร็จแล้ว

1.ทำเป็น 3D Paper Puzzle ข้างหน้ารถ

2.ทางด้านข้างจะทำเป็น Paper Mase เป็นรูปขาสัตว์

อัพเดทงานครั้งที่ 1

Unity

วิดิโอแสดงการทดสอบ

ตัวอย่างส่วนนึงในแผนที่

ภาพแสดงแผนที่โดยรวม

Mechanic (รถซาฟารี)

ต้นแบบที่คาดว่าจะทำ

โครงรถ

Control

ในส่วนของคอนโทรลยังลำบากอยู่เพราะยังไม่ได้เอาไปเทส แต่จากที่ปรึกษาพี่ตึกมา มีสองกรณี

1. ใช้สายเดิม(USB) จะต้องแกะแล้วก็หาสายเก่าของมันมาบัดกรี+แกะแท่นเหยียบแล้วเข้าหัวRJ45(สายโทรศัทพ์)2.ใช้Arduino เสียบได้ใช้เลย แต่ต้องหาบอร์ดมาลองเทสดูก่อน

สร้างwater bar แสดงระดับพลังงานที่เหลืออยู่

สร้าง textbox ไว้ใส่คำอธิบายในเกม

ประชุมงานครั้งที่ 2 (สมาชิกกลุ่ม)

ประชุมงานครั้งที่ 1 (สมาชิกกลุ่ม)

ประชุมงานครั้งที่ 1 (อาจารย์ที่ปรึกษา)

ได้คุยกับอาจารย์ที่ปรึกษา(อ.ต้น)ทั้งหมด 3 เรื่องด้วยกัน 

1. เรื่องการเขียนโครงการขอเบิกงบ

2. เรื่องภาพจำลองซุ้มของกลุ่มเรา 

3. การแบ่งหน้าที่การทำงานกันภายในกลุ่ม

ภาพจำลองซุ้มของกลุ่มเรา

การแบ่งหน้าที่การทำงาน

งานจะถูกแบ่งออกเป็น 4 ส่วนใหญ่ๆด้วยกัน ดังนี้

1. Car

1.1 ออกแบบตัวรถ Safari

1.2 ซื้อและจัดเตรียมอุปกรณ์

1.3 ลงมือทำ

ผู้รับผิดชอบ(Head) :   นาย วรวิทย์ พูลสวัสดิ์ 58340500068

2. Control

2.1 พวงมาลัยรถ – ใช้ในการควบคุมทิศทางการแสดงผลของภาพบนจอโปรเจคเตอร์

2.2 คันเร่งและเบรก – ทำให้ภาพบนจอโปรเจคเตอร์สามารถเคลื่อนที่ไปข้างหน้าและถอยหลังได้

2.3 เข็มขัดนิรภัย – ถ้าผู้ใช้งานไม่ใส่เข็มขัดนิรภัยจะไม่สามารถเล่นเครื่องเล่นได้

2.4 ปุ่มกด 1 ปุ่ม – เป็นตัวแทนของการ Start และ Ok

ผู้รับผิดชอบ(Head) :   นาย อัฑฒณัฏฐ์ หารเขมร 58350500054

3. Unity

3.1 Animation ทั้งหมด

- สัตว์

- สภาพแวดล้อม

- มาสคอร์ดสอนการใช้งาน

ผู้รับผิดชอบ(Head) :   นาย ภูรินทร์ รังพงษ์  58340500040

3.2 คำบรรยาย

3.2.1 สาระสัตว์ + สภาพแวดล้อมขณะนั้น

- ชื่อสัตว์

- สถานที่พบเจอ

- อาหาร

- จุดเด่น

3.2.2 Tutorial

- สอนเรื่อง control

-  เรื่องความปลอดภัย (เข็มขัดนิรภัย)

-  การจับเวลาทั้งหมดภายในเกมส์

3.2.3 การแจ้งเตือนภายในเกมส์

- เตือนเรื่องเข็มขัดนิรภัย

- เตือนเรื่องเวลา และ น้ำมันที่ใกล้หมด

ผู้รับผิดชอบ(Head) : นาย สรวิศ จตุพรพิเศษ 58340500076

4. Environment (หาของ)

- ต้นไม้ปลอมขนาดใหญ่

- หญ้าเทียม

- ก้อนหินประดิษฐ์

- รั้วไม้

- ผ้าดำขนาดใหญ่

- ผ้าลายพรางใบไม้

ผู้รับผิดชอบ(Head) : สมาชิกภายในกลุ่มทุกคน

็Homework 4 เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์ทุ่งครุ

Prototype แก้ปัญหาอะไร

ในการเก็บข้อมูลในครั้งนี้ จากการสอบถามและพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ทั้งหมด 3 คนโดยให้ข้อมูลตรงกันเป็นส่วนใหญ่ จากข้อมูลครั้งที่แล้วเราจึงได้ทำการคิดปรับปรุงและทำ Prototype นี้ขึ้นมาเพื่อแก้ปัญหาดังต่อไปนี้

- ดัดแปลงวิดีโอโดยเปลี่ยนจากวิดีโอเกี่ยวกับธรรมชาติเป็นวิดีโอเกี่ยวกับรถแข่งซะส่วนใหญ่

- เนื่องจากการทดสอบครั้งที่แล้ว เด็กใน1กลุ่มเล่นแค่ไม่กี่คน เราจึงมาคิดว่าเด็กๆชอบทำกิจกรรมไม่ชอบนั่งดูนิ่งๆ เราจึงควรมีรอบในการเล่นแต่ไม่ใช่การบอกว่าหมดเวลา แต่จะเป็นการใส่ฟังก์ชันเพิ่มเข้าไป เช่น น้ำมันหมด

ข้อมูลที่ได้รับ

- ส่วนใหญ่ที่พิพิธภัณฑ์ทุ่งครุจะมีการจัดของเล่นเป็นแนวนิทรรศการ และเด็กจะให้ความสนใจกับนิทรรศการณ์ซะเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากน้องๆได้ลงมือทำอะไรสักอย่างในจุดๆนั้น

- เด็กส่วนใหญ่จะชอบเข้าไปเล่นในห้องจำลองที่เป็น BTS จะสอนเกี่ยวกับการใช้ BTS แต่ถ้าเราใส่ความรู้การขับรถเข้าไปในงานของเราด้วยล่ะ

- นอกจากที่เป็นซุ้มๆแล้ว ก็จะเป็นในส่วนของ LEGO ที่เด็กได้ลงไปเล่นได้อย่างเต็มที่

- อย่าลืมว่าเด็กทุกเพศทุกวัยสามารถเข้ามาเล่นเครื่องเล่นเราได้ ควรคิดเรื่องความปลอดภัยเป็นหลัก

- ในวันนั้นเด็กจะเยอะมากกว่าปกติ อาจจะมีปัญหาเรื่องต่อคิวยาวได้ 

- สถานที่เราสามารถเข้าไปตั้งเครื่องเล่นจะขึ้นอยู่กับขนาดของเครื่องเล่นเรา

- อาจจะมีป้ายเตือนในสถานที่ต่างๆ อย่างเช่น ระวังสิงโต ก็จะมีสิงโตโผล่มา 

HMW(How Might We) 

-  เราจะทำให้เครื่องเล่นเรามีความปลอดภัยมากกว่านี้ได้อย่างไร

- เราจะสามารถทำให้เด็กที่เข้ามาเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์มีโอกาสได้เล่นเครื่องเล่นของเรามากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ได้อย่างไร

- สมมติว่าวันที่พิพิธภัณฑ์คนน้อย เราจะทำอย่างไรให้เด็กสามารถเล่นเครื่องเล่นของเราได้เรื่อยๆโดยไม่เบื่อ

ภาพบรรยากาศ

จากการไปเก็บข้อมูลในครั้งนี้ เราได้เก็บข้อมูลจากเจ้าที่ที่พิพิธภัณฑ์ทุ่งครุไปทั้งหมด3คนด้วยกันแต่จากรูปจะเห็นว่ามีแค่2คนเนื่องจากอีก1คนถ่ายไม่ทัน ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม

เจ้าหน้าที่ผู้หญิงจะให้ข้อมูลเกี่ยวกับว่าอยากให้เด็กเจออะไร เห็นอะไร และได้อะไรจากเครื่องเล่นเรา
- โอเคและเห็นด้วยกับการแฝงความรู้เกี่ยวกับเรื่องสัตว์และการที่มีเสียงสัตว์แทรกเข้ามา
- แนะนำว่าควรมีเข็มขัดนิรภัย ให้เด็กคุ้นชินตังแต่เด็ก
- แนะนำสถานที่สำคัญที่เด็กน่าจะชอบมากๆ ก็คือสวนสัตว์และมีป้ายเตือนต่างๆ

เจ้าหน้าที่ผู้ชายจะให้ข้อมูลเกี่ยวกับปัญหาต่างๆที่อาจเกิดขึ้น เช่น เด็กต่อแถวรอเล่น
นาน แล้วถ้าเด็กคนอื่นที่เข้าไปในห้องของเราอยากมีส่วนร่วมล่ะเพราะเด็กไม่ชอบนั่งเฉยๆ

วิดีโอแสดงการทดสอบ

สิ่งที่ User ชอบ

- การให้ความรู้เกี่ยวกับสัตว์ และ การที่มีเสียงของสัตว์ตัวนั้นๆแทรกมาระหว่างการเดินทาง
- การที่เด็กได้ลงมือทำไม่ใช่แค่นั่งดูเฉยๆ ถ้านั่งดูเฉยๆก็คงไม่ต่างกับนั่งดูวิดีโออยู่บ้าน
- การที่เครื่องเล่นของเราส่งเสริมเรื่องการไปเที่ยวกับครอบครัวกับคนที่เรารัก

สิ่งที่ User ไม่ชอบ

- ส่วนใหญ่จะกังวลเรื่องเล็กๆน้อยๆเรื่องระยะเวลาในการเล่นและความปลอดภัย

สิ่งที่ User ไม่เข้าใจ

- ไม่มีนะครับ แค่เจ้าหน้าที่ผู้ชายเข้าใจผิดในตอนแรกว่านึกว่านั่งบนรถจำลองและให้ภาพเล่นไปเหมือนวิดีโอแต่สุดท้ายก็ได้อธิบายให้เข้าใจแล้วว่าจริงๆมันมีการเชื่อมต่อระหว่างรถกับภาพที่แสดง

ไอเดียใหม่ๆ

- ควรมีการคาดเข็มขัดก่อนเริ่มเล่นเครื่องเล่น จะได้เป็นการสอนเด็กถึงความปลอดภัยไปด้วยเลย

- อาจจะมีป้ายเตือน อย่างเช่นระวังกระทิง และก็อาจจะมีกระทิงวิ่งผ่านหน้า

- จำกัดระยะดวลาการเล่นด้วยความคิดที่สร้างสรรค์ ไม่ควรเป็นแบบบอกเค้าว่าหมดเวลาแล้วนะครับ

สรุป

จากการสัมภาษณ์และสอบถามข้อมูลในครั้งนี้จากเจ้าหน้าที่ทั้ง3คนของพิพิธภัณฑ์ทุ่งครุ เราได้พบเห็นว่าโดยภาพรวมถ้าทำได้ตามเป้าหมายที่กลุ่มเราได้วางไว้ก็ถือว่าเป็นอะไรที่เจ๋งมากแล้ว และ ยังตอบโจทย์ของเจ้าหน้าที่ที่อยู่กับเด็กที่มาเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ทุกคนที่ว่า เครื่องเล่นที่ดีควรจะมาพร้อมกับความรู้และความสนุกสนานในเวลาเดียวกันเป็นคำพูดคำนึงที่ผมได้ยินมาจากเจ้าหน้าที่คนนึง ที่เป็นที่ประทับใจที่สุดในเครื่องเล่นของเราก็คือการสร้างธรรมชาติเสมือนจริง การสร้างโลกเสมือนจริง ให้ทั้งเด็กที่มีโอกาสได้ไปทั้งที่ไม่มีโอกาสได้ไปในที่ที่นั้น อาจจะด้วยเหตผลที่ว่าไม่มีเงินไม่มีเวลา แต่เครื่องเล่นของกลุ่มเราตอบโจทย์เป็นอย่างมาก นอกจากนั้นยังได้ของแถมเป็นการขับรถเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์ต่างๆในสถานที่แห่งนั้น และ มีการแทรกเสียงของสัตว์ตัวนั้นๆเพื่อดึงดูดความสนใจเด็กมากขึ้นทำให้เด็กมีความรู้สึกอยากจะขับรถต่อไป อยากจะรู้ว่าสัตว์ตัวไปคืออะไร และจะมีเสียงอย่างไร แต่การสอบถามครั้งนี้ก็ทำให้เรามองเห็นปัญหาที่เราเคยคิดว่ามันอาจจะเกิดขึ้นอีกครั้ง ก็คือ ปัญหาเรื่องการจำกัดคน การจำกัดระยะเวลาในการเล่นเครื่องเล่นนี้ เนื่องจากว่าวันเด็กจะเป็นวันที่เด็กเข้ามาในพิพิธภัณฑ์เยอะมาก ยิ่งถ้าเครื่องเล่นของเราเป็นที่น่าสนใจมากก็จะเกิดปัญหานี้แน่นอน ฉะนั้นควรจะเตรียมวิธีแก้ปัญหานี้ไว้ เจ้าหน้าที่ก็ได้ทำการแนะนำว่าเอางี้ไหมทำเป็นน้ำมันหมดขับรถต่อไปไม่ได้แล้วก็จะเหมือนจบการขับรถเที่ยวเล่นแค่นี้ นอกจากนั้นก็เป็นข้อแนะนำเพิ่มเติมและที่พวกเราสนใจคือการคาดเข็มชัดนิรภัยทุกครั้งถ้าไม่คาดถึงแม้จะเหยียบคันเร่งก็ไม่สามารถทำให้ภาพเกิดการเคลื่อนที่ได้ และ การมีป้ายเตือนอาจจะทำให้ดูน่าตื่นเต้นขึ้นก็เป็นได้ โดยภาพรวมถือว่าโอเคแล้วที่เหลือก็คงเป็นการทำให้บรรลุเป้าหมายที่ได้ตั้งไว้ตั้งแต่แรกครับ 

Homework 3 โรงเรียนวัดท่าข้าม

Prototype แก้ปัญหาอะไร

จากการที่ได้ไปสำรวจเพื่อเก็บข้อมูลมาจากน้องๆโรงเรียนนาหลวงและได้พบสิ่งที่น้องต้องการตามบทความก่อนหน้านี้ที่ได้ทำการอัพไว้ เราจึงคิดโปรเจคนี้ขึ้นมาและทำ Prototype นี้ขึ้นมาเพื่อแก้ปัญหาดังต่อไปนี้

-   น้องๆอยากไปเที่ยวหลายๆที่ในเวลาที่มีน้อยและใช้เงินน้อย พวกผมเลยจำลองสถานที่เสมือนจริงขึ้น

-   น้องๆชอบเที่ยวแน่นอนว่าต้องมีพาหนะ แต่น้องจะชอบพาหนะที่แตกต่างกันออกไป เราจึงทำพื้นฐานมาทดสอบก่อนนั่นก็คือรถยนต์

-  เราใส่ฟังก์ชันต่างๆให้ดูเหมือนกับว่าเรากำลังขับรถในสถานที่นั้นจริงๆ เช่น เหยียบคันเร่งภาพจะเคลื่อนที่ไปข้างหน้าถ้าปล่อยภาพก็จะหยุด เมื่อหมุนพวงมาลัยภาพจะทำการหมุนได้ 360 องศา

-  น้องแต่ละคนอยากไปเที่ยวสถานที่ไม่เหมือนกัน พวกผมเลยจะทำให้สามารถเปลี่ยนสถานที่ได้ โดยใช้ปุ่มกดง่ายๆเป็นตัวเลือกสถานที่

ข้อมูลที่ได้รับ

จากการไปสอบถามและสังเกตพฤติกรรมของเด็กๆที่มีต่อprototypeโปรเจคของกลุ่มเราพบว่า

-  เด็กส่วนใหญ่ที่สนใจจะเล่นprototypeของกลุ่มเราจะเป็นเด็กผู้ชาย

-  วิดีโอตัวอย่างที่ได้รับความสนใจมากที่สุดคือวิดีโอจำลองว่าตัวน้องกำลังแข่งรถอยู่

-  จากการสอบถามเด็กผู้หญิงพบว่าน้องชอบธรรมชาติ

-  จากการทดสอบพบว่ามีเด็กแค่50เปอร์เซ็นต่อ1กลุ่มที่ทำการทดสอบอีก50เปอร์เซ็นคือนั่งดูเพื่อนเล่น

-  น้องชอบพาหนะที่แตกต่างกันไป เช่น รถสปอร์ต รถกระบะ และ ยูเอฟโอ เป็นต้น

-  มีน้องบางคนกลัวความสูงจึงทำให้ไม่กล้าเล่น

HMW(How Might We)

-  เราจะทำให้เด็กไม่ว่าจะเพศไหนๆสนใจในเครื่องเล่นของเรามากขึ้นได้อย่างไร

-  เราจะทำอย่างไรให้น้องรู้สึกว่ากำลังอยู่ในสถานที่นั้นจริงๆมากขึ้น

-  เราจะทำยังไงให้สามารถเปลี่ยนแปลงความเร็วของรถได้ตามใจน้อง

-  เราจะทำอย่างไรกับพาหนะของเราบ้างให้เป็นที่พอใจของเด็กส่วนใหญ่และมีความปลอดภัย

ภาพบรรยากาศ

-  เด็กผู้หญิงที่บอกว่าอยากขับรถกระบะเนื่องจากสามารถบรรทุกเพื่อนไปได้หลายคน

-  เด็กผู้ชายที่ไม่ชอบขับรถเหมือนกันอย่างเช่นน้องผู้ชาย2คนกลุ่มนี้ ชอบนอนเฉยๆสบายๆ

-  จะเห็นได้ว่าเด็กผู้ชายมีความชื่นชอบในการขับรถและตั้งใจเล่นมากเนื่องจากเป็นวิดีโอว่าตัวน้องเองกำลังแข่งรถอยู่

-  เด็กผู้ชาย2คนนี้มีความชอบเหมือนกันไดโนเสาร์เราจึงจำลองให้น้องเข้าไปสู่ยุคดึกดำบรรพ์

-  เด็กผู้หญิงที่นั่งคุยอยู่กับผมเค้าบอกว่าไม่ชอบทำกิจกรรมที่เคลื่อนที่ร่างกายอะไรมากเนื่องจากกลัวล้มกลัวเจ็บ กลัวความสูงและเป็นคนขี้อายอีกด้วย

-  เด็กผู้หญิง3คนนี้ชื่นชอบธรรมชาติเป็นอย่างมาก มีความตื่นเต้นและตื่นตัวตลอดเวลา ถือว่าเป็นกลุ่มที่มีความสนใจในสิ่งที่กลุ่มผมทำมากที่สุด น้องเค้าก็เสนอมาว่าถ้าพาหนะสามารถเคลื่อนที่ได้ก็น่าจะดี

- แต่จากการสังเกตน้องสนุกกับการจำลองตัวเองว่าแข่งรถอยู่มากกว่า แต่ธรรมชาติน้องก็ชอบแต่อยากให้เพิ่มอะไรที่มันทำให้คนเล่นอินมากกว่านี้เช่นเสียงเอฟเฟ็คต่างๆ 

วิดีโอแสดงการทดสอบ

สรุป

          ในการไปทดสอบ prototype เนื่องจากในกลุ่มของเราทำ project ที่ค่อนข้างเข้าใจง่าย ทำให้เด็กเห็นภาพและทำให้สามารถเก็บข้อมูลได้ง่ายขึ้น เพียงแต่ในช่วงแรก(กลุ่มแรก)เด็กจะยังไม่กล้าแสดงออกไม่กล้าตอบคำถาม(สังเกตได้จากเมื่อไปกลุ่มอื่นเด็กพูดคุยและแสดงออกมากขึ้นอย่าชัดเจน) เมื่อผ่านไปในเวลาหนึ่งก็สามารถถามและสังเกตได้ซึ่งหลักๆที่ได้จากเด็กคือ เด็กชอบการแข่งขันชอบสนามรถแข่งมากที่สุด และสนใจการท่องเที่ยวในที่ๆรู้จักรองลงมา เช่น ทะเล ภูเขา ในประเทศไทยและในต่างประเทศจะสนใจญี่ปุ่นกับเกาหลี ในส่วนของตัวพาหนะเด็กมีความชื่นชอบหลากหลายแตกต่างกัน เมื่อได้ข้อมูลจึงได้แนวทางการปรับปรุง prototype คือการเพิ่มแผนที่ให้หลากหลายเพื่อจะได้รู้ว่าเด็กชอบสถานที่แบบไหน แต่ในส่วนของการเปลี่ยนพาหนะยังไม่สามารถทำได้